Altosannio magazine
Poesia di Esther Delli Quadri
La vuoria (puesojia)
La vuória é nu vientə malignə
capéacə də fa arrabbəvìa
pìurə l’ anguillə.
Ch’ellə passatə, chellə addəggərìutə
ch’a Natalə tə magnisctə arrəsct’utə.
La vuória nən sə da péacə
e zoffəla e zoffəla ,
“bucie sopra bucie”.
É l’artə saja , l’ha sembrə fattə,
də scumbənìa chellə chə l’eltrə acconcianə.
La vuória é na sciaghìura
pə tuttə quentə chóirə
chə cambanə addó zoffəla.
È nu viént malədittə chə scuperchia
elbrə, vignə e tittə.
Solamentə chi c’ha avìutə a chə fá, le sà gna l’ha ra trattá:
O t’ja seppəllóíə daventrə a quattrə mìura
gna fuscə muortə mentrə angàura arəscietə,
O tə n’ ja jí e l’ja lassá a zuffəlâ
ngióima arru fuochə ch’appəccettə a forza də məná.
.
La tramontana (Poesia)
La tramontana è un vento maligno
capace di riportare in vita
anche le anguille
quelle digerite
Che a Natale mangiasti arrostite.
La tramontana non si dà pace,
e soffia, soffia
bucie sopra bucie
È la sua indole, l’ha sempre fatto,
di metter sotto sopra quello che altri hanno sistemato.
La tramontana è una sciagura
per tutti quelli
che vivono dove soffia.
È un vento maledetto che scoperchia
alberi, vigne e tetti.
Soltanto chi ha avuto a che fare con essa, sa come deve trattarla:
O devi seppellirti dentro le quattro mura
come fossi morto, mentre ancora respiri,
oppure devi andartene e devi lasciarla soffiare
sopra al fuoco che accese a forza di menare.
Copyright Altosannio Magazine
