Cubbellə chiù

Poesia di Esther Delli Quadri

 Cubbellə chiù

Darretə a stuocchiə mjə appannéatə
asciuranəl’ombre dəmilləchrəstiénə
gna fussərə ombrə də nottə
ngiòima a nu scìumə lientə, lientə
e tuttə attornə gne na nebbia
chə l’avvəluppa.
Chrəstienə ‘mburtandə e canusciendə
della cummédia maja
pə l’uldəma sfəlìata!
Le recchiə maje, assurdóitə,
siendənə lə rəséatə de re cətrillə mjeə
e də quandə eva citrə iojə,
le véucə də chóirə chə jaje vulìutə bbóinə
e na canzéuna chə sapeva cantà.
Ngiòima alla pellə maja ,
chiéna də rìughə,
sendə rə viecə de mamma maja
quand’eva cəninnə.
M’arvè  gne nu viendə d’estéatə.
E l’addéorə də ru spulvərizzə .
Tuttə ru munnə mjeə
sta davendrə a me.
Ma nə rə pò vedè e səntì cuviellə.
Soltandə iojə.

Più niente

Dietro a questi occhi miei appannati
si muovono le ombre di mille cristiani,
come fossero ombre di notte
sopra a un fiume lento, lento
e tutto intorno come una nebbia
che lo avvolge.
Persone importanti e conoscenti
della mia commedia
per l’ultima sfilata.
Le mie orecchie, assordite,
sentono le risate dei miei bambini
e di quando io stessa ero bambina,
le voci di coloro cui ho voluto bene
e una canzone che sapevo cantare.
Sopra alla pelle mia
piena di rughe
sento i baci della mia mamma
quand’ero piccola.
Mi torna sul viso come un vento d’estate
e l’odore dello “spulvərizzə” (tempesta di neve).
Tutto il mio mondo sta dentro di me.
Ma nessuno può vederlo o sentirlo.
Solo io.

_____________________
Copyright: Altosannio Magazine; 
Editing: Enzo C. Delli Quadri